بوبا را قبلا نمیشناختم.  خیلی اتفاقی ترانه ای از او به گوشم خورد، با نوائی آشنا و لحنی دلنشین.  در اینترنت پیگیر شدم و دریافتم که صاحب آن صدای پر هِیمنه و دل انگیز، واختانگ کنستانتینوویچ کیکابیدزه مشهور به بوبا خواننده و هنرمند صاحب نام گرجی است.  بوبا متولد 1938 تفلیس است که اکنون بالغ برشصت سال – از زمان اتحاد شوروی سابق- بعنوان خواننده و هنرپیشهً صاحب سبک مطرح است.  او بخاطر موضعگیری های سیاسی اش علیه حمله ارتش روسیه به گرجستان در 2008، یک شخصیت ملی شد.  بوبا که اکنون هشتاد سال دارد، نماینده  شاخص فرهنگ  گرجستان است.  سرزمینی که از دیر باز قرابتها و اشتراکات فرهنگی و تاریخی ویژه ای با ما ایرانیان دارد:

او  اصیل زاده و شاهزاده ای بلا فصل است که پدر و مادرش هردو منصوب به خانواده های سلطنتی گرجستان میباشند. مادرش پرنسس مانانا باگراتیون، از نوادگان ژنرال باگراتیون سردار فاتح جنگ روس و ناپلئون در بوردینو- محلی نزدیک مسکو- در سال 1812 است.  پدرش کنستانتین نیز به خانواده سلطنتی کیکابیدزه گرجستان تعلق دارد. او چهار ساله بود که پدرش را در 1942 در جبهه  جنگ دوم جهانی از دست داد.  اکنون هم که هشتاد ساله است، کماکان در عرصه هنر فعال و محبوب میباشد.

دانۀ تاک نام یکی از مشهورترین و زیباترین ترانه های  بوباست  که در 2017 (هفتاد و نه سالگی) در جمهوری لتونی, شهر ژورمالا اجرا کرده است و چنین آغاز میشود:

دانه انگوری در خاک گرم مینهم

 بوسه بر تاک میزنم و مشتی حبه رسیده انگور میچینم

 دوستان را میخوانم و قلبم را برای عشق میگشایم

وگرنه چرا درین دنیای جاودان زندگی میکنم

     ……..

…

طیف هنری بابو از آهنگسازی و ترانه سرائی و خوانندگی تا بازیگری و فیلمنامه نویسی و کارگردانی گسترده است.  حاصل عمر او مجموعه چشمگیریست از مدالهای ملی و بین المللی از دولتها و بنیادهای فرهنگی، و ارزشمندتر از همه فرزندِ خلق خود بودن .

 عمر من

اگر هم که  موهایم سفید گشته اند

دیگر چرا باید از زمستان واهمه کنم؛

سالهای عمرم دارائی ماندگار منند

و کهن سالیم باری بَر گُرده ام نیست

……..

…….

 اصل شعر ترانه به روسی ست که سعی کرده ام مَطلَع آنرا از متن انگلیسی بفارسی مشابه سازی کنم.*

 بوبا آدم جالبی است و شخصیتی چند بعدی دارد.  در روند آشنائی با این گرجی هنرمند، با گرجستان و تاریخش،  با لشکر کشی شاهان صفوی و سلاطین بعد از آن به گرجستان که مسلما بدون  خونریزی نبوده! نیز آشنا شدم.  کوچاندن گرجیان به  فریمان و دیگر شهرهای اطراف اصفهان، مسلمان سازی آنان و بالا کشاندن الله وردیخان اوندیلادزه  گرجی  تا مقام سپهسالاری ارتش صفوی.