بایگانی دسته بندی ها: خاطره ها

ِعجب اشخاصانی، اصطلاح ابداعی خود هوشنگ بود و در مواقعی که از گفتار و عمل یکی تعجب میکرد بکار میبرد  که مفهوم عجب آدمی! را داشت.  با هوشنگ و دوستانی که هم خو و همسن  بودیم در مواقع تعطیلات زنجیره ای، … ادامه‌ی خواندن ←

 حسین عمی (عمو) برادر ارشد و تنی پدر بزرگم، حاج غلامحسین بود. او به لحاظ سنی، بزرگ خاندان محسوب میشد گرچه  خود  خصلتا و ذاتا چنین رتبه و منصبی را نه برسمیت شناخت و نه قبول کرد.  همه او را … ادامه‌ی خواندن ←

مهر ماه امسال (1396)، تهران بودم.  هم کار اداری داشتم و هم دیدار دوست و آشنا و وطن که بسیار برایم لذت بخش بود. در مواقع بیکاری می زدم بیرون. رفتم شاه عبدالعظیم، پل طبیعت که واقعا زیباست، سنگلج، تجریش، … ادامه‌ی خواندن ←

از عرش بفرش؛ وَرجی روز هشتم آذر سال بیست و چهار زمانی که فدائیان حزب دموکرات پیشه وری در کارزار فتح تبریز بودند و بقول مادر مرحومم سطح شهر از برف سفید و از آسمان گلوله میبارید، فایتونی (درشگه کروکی) … ادامه‌ی خواندن ←

  غم  بود اما کم بود گفته باشم که اگر واجد شرایط و خصوصیات کودکی و نوجوانی زیر نیستید، وقت خود را به خواندن این مطلب تلف نکنید زیرا که برایتان بی معنی و غیر ملموس است. البته با نخواندن … ادامه‌ی خواندن ←